Μία εβδομάδα πριν το επίσημο release του δεύτερου προσωπικού δίσκου του “Matrix” (release Spotify 2/6), ο Zoro μας μίλησε για την ολοκαίνουργια του δουλειά και τους συντελεστές της, για το κοινό στην Ελλάδα και μας απάντησε στο ποιο πρέπει να είναι το μεγαλύτερο ατού ενός ράπερ.
Ο Ζoro αποτελεί μια απ’ τις φωτεινές εξαιρέσεις στο συγκεχυμένο πλαίσιο της εγχώριας ραπ σκηνής. Με φωνή φευγάτη, θυσιάζοντας το flow να’ χει νόημα ο στίχος και με μια στάση ζωής που προτιμά να δουλεύει τη μουσική του επί της ουσίας, παρουσιάζει στις 2 Ιουνίου τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο, με τίτλο «Matrix».
Με τον τίτλο «Matrix» ο Zoro επέλεξε να τιτλοφορήσει την δεύτερη προσωπική του δουλειά. Εννιά κομμάτια, διαφορετικών δημιουργών, ενώνονται από τη φωνή και τις ρίμες του “Μαύρου Καβαλάρη από τα Δυτικά” . Από τον Ντόλο, τον Δημήτρη Κουφουδάκη και τον Ήρωα, μέχρι τον Εversor, τον Maxime Fidellium, τον Bayman και τον Low P στις μουσικές παραγωγές και τους Λάμπρος Κριτσιμάς και Λεωνίδας Καραδήμας στις στουντιακές διαδικασίες, οι δημιουργοί του «Matrix» είναι καλλιτέχνες που έχουν αφήσει ανεξίτηλη την παρουσία τους στην εγχώρια ραπ μουσική. Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στο Soundgarden Studios και στο HotBox Studio.
-Οι μέρες κυλούν αντίστροφα για την κυκλοφορία του δεύτερου σου προσωπικού δίσκου. Πως “χτίστηκε” αυτό το άλμπουμ;
Ήμασταν σε μία φάση με το crew που ήθελε να κάνει ο καθένας δικά του πράγματα και μας χρειαζόταν. Μας έκανε πολύ καλό αυτό στη τελική. Το πρώτο κομμάτι που είχα γράψει είναι το intro του δίσκου και το είχα πει και acapela στο live των Rationalistas πριν ενάμισι χρόνο. Μετά έσκασε η καραντίνα και ήθελα να γράψω μιας και είχα χρόνο ατελείωτο, χωρίς δουλειά και χωρίς συναυλίες. Οπότε το έριξα στο δημιουργικό κομμάτι. Μέχρι το καλοκαίρι είχα γράψει 6 κομμάτια. Να πω ότι για περίπου ένα τρίμηνο έβλεπα καθημερινά ντοκιμαντέρ για το σύμπαν και για το Matrix, οπότε από εκεί προέκυψε και το όνομα του δίσκου. Μετά κόλλησα για καιρό, δεν έγραψα τίποτα. Ένα μήνα σχεδόν πριν έγραψα τρία κομμάτια απανωτά. Και είπα είμαι έτοιμος. Μέχρι εκεί είμαι. Υπάρχει συνοχή, υπάρχει ποικιλία. Αρχή μέση τέλος. Μετά λιώσαμε στο στούντιο τους τελευταίους 2 μήνες.
-Τι να περιμένουμε από τον Zoro σε αυτό το δίσκο;
Σε αυτό το δίσκο αφέθηκα μουσικά και είπα “πάτα όποιο beat σου αρέσει”, άσχετα αν είναι drill, trap ή boom bap. Γενικά την ξεπέρασα αυτήν την παγίδα μια και καλή. O Mc αν έχει χαρακτήρα και προσωπικότητα μπορεί να προσαρμόζεται σε όλα τα υποείδη του ραπ και γενικά μου αρέσει η ποικιλία και η διαφορετικότητα.Είμαι από αυτούς που βαριούνται να πατάνε μια ζωή σε ένα ρυθμό και μεγαλώνοντας κιόλας σταμάτησε να με απασχολεί αν ξεφεύγω απ’ το πλαίσιο που με εχουν συνηθίσει οι άλλοι. Δε με παρέσυρε ο ρυθμός τόσο, ούτε ο στίχος της εποχής.
-Με ποιους παραγωγούς επέλεξες να συνεργαστείς;
Συνεργάστηκα με τον Ήρωα, τον Εversor, τον Μητσιλε, τον Μάξιμο, τον Bayman, τον Low P και το Ντόλο φυσικά. Το outro που είναι ποίημα το έγραψε η Φιλία Κανελοπούλου και στο intro τα scratch τα επιμελήθηκε ο Dj Moya. Επίσης μέσα στο πρότζεκτ ήταν και το “Νάπολι” με τον Golden Child και τον Εθισμό και το “Pub” με τον Dj Sillence, αλλά τα κυκλοφορήσαμε πιο νωρίς τελικά.
-Οπότε μιλάμε για έναν δίσκο κυριολεκτικά ALL STAR, με πολλούς διαφορετικούς παραγωγούς. Ήταν στοίχημα αυτό για σένα, να πατήσεις πάνω σε πολλές διαφορετικές παραγωγές;
Όχι στοίχημα ακριβώς γιατί διάλεγα τα beats εγώ. Το όλο παιχνίδι και ζήτημα ήταν η συνοχή. Αυτό το πετύχαμε τελικά και με το στιχουργικό ύφος, αλλά και με τα διαστημικά samples που υπάρχουν σε όλα τα tracks. Άλλα πιο δρομάτα, άλλα πιο απαλά. Η σειρά που διάλεξα να έχουν τα κομμάτια νομίζω ήρθε σε μία ισορροπία. Όταν δουλεύεις με έναν παραγωγό, είναι εύκολο να υπάρχει μια συνοχή και ένα ηχόχρωμα. Τώρα το έχτισα εγώ και η μίξη που έγινε. Δεν πήγα όμως εξαρχής με το σκεπτικό ότι ένας δίσκος πρέπει να έχει μόνο σοβαρά κομμάτια ή να έχει μόνο funkiles. Μ’ αρέσει στους δίσκους,(κάτι που γινόταν πιο παλιά) να υπάρχει ποικιλία, να έχει και τη μπαλάντα μέσα, να έχει και το ξύλο του να έχει και την ατμόσφαιρά του. Και αυτό έκανα. Κάθε καλλιτέχνης θα πρέπει να είναι πιστός σε αυτό που κάνει. Εγώ είμαι πιστός στο ότι θέλω να δοκιμάζω διαφορετικά styles χωρίς να περιορίζομαι.
-Υπάρχει κάποιο κομμάτι του άλμπουμ που ξεχωρίζεις;
Όχι. (γέλια). Υπάρχουν κάποια κομμάτια που όταν τα έγραφα ξεπέρασα τον εαυτό μου νομίζω, όπως το Ανδρομέδα. Δηλαδή παραείχα έμπνευση, ξέρεις κάποιες στιγμές ανοίγει το μυαλό σου όταν γράφεις ραπ και για λίγα λεπτά μπορείς να γράψεις ότι θες. Έχεις τις λέξεις έχεις το ρυθμό. Σαν να γράφει ο ανώτερος εαυτός. Αυτό διαρκεί για λίγα λεπτά και πρέπει να το εκμεταλλευτείς.
-Λυρικά θα ακούσουμε μια άλλη πλευρά του Zoro;
Νομίζω θα ακούσετε το σήμερα μου, πώς βλέπω στα 34 το κόσμο, το περιβάλλον, την ανθρωπότητα, τη γειτονιά μου, τη κοινωνία, τους περιθωριοποιημένους, τη φάση του rap, την αγάπη για το crew μου, τη θέση μου για τα ναρκωτικά.
-Είσαι ένας καλλιτέχνης με πολύ πλούσιο λεξιλόγιο και θεματολογία. Ποιο θεωρείς ότι θα έπρεπε να είναι το μεγαλύτερο ατού ενός ράπερ;
Το ατού του rapper είναι ο στίχος του. Ξεκάθαρα. Αν κάνεις ραπ χωρις στίχο είναι σαν να μαγειρεύεις χωρίς υλικά. Μετά έρχεται το θέμα του delivery, το θέμα flow και το ζήτημα της χροιάς. Στο τέλος όμως είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών. Δε μπορώ να ακούσω μια ωραία φωνή να λέει ασυναρτησίες, ούτε έναν καλό στίχο χωρίς delivery και χωρίς να πατάει. Οπότε είναι ένα πακέτο. Εάν υπάρχει ένα ταλέντο σε κάποιο από αυτά πρέπει να ξεκινήσει ο Mc να δουλεύει τα αδύνατα σημεία του. Εμένα π.χ ο Buzz με βοήθησε πολύ αυτά τα χρόνια να πατήσω καλύτερα και πώς να απλώνομαι επάνω στο beat. Γαμώ τις ερωτήσεις .Μπορώ να μιλάω ώρες για αυτό και να αναλύω άλλους rappers.
-Θεωρείς ότι το κοινό στην Ελλάδα έχει δύναμη; Νιώθεις ευθύνη απέναντι του;
Το κοινό στην Ελλάδα που ακούει ραπ και καταλαβαίναι τι γίνεται και θα μερακλώσει με έναν δίσκο, είναι ακόμα περιορισμένο. Απλά οι καινούργιες γενιές έχουν εξοικειωθεί στον ήχο του ραπ και στο ρυθμό του. Οι περισσότεροι θα ακούσουν ένα hit σου και μέχρι να βγει το επόμενο, μετά σε ξέχασαν. Έχει χαθεί η μαγεία της φάσης. Να ψάξεις τον καλλιτέχνη, να διασταυρώσεις αν αυτά που λέει τα κάνει. Ξέρεις, αυτή η καύλα που είχαμε παλιά. Ποιος είναι πιο αληθινός;
Όμως ακόμα το κοινό έχει αντανακλαστικά και χαίρομαι που σε κάποια θέματα όπως ο φασισμός, ο σεξισμός και η ομοφοβία, αντιδράει.
Έχει παίξει το ρόλο του και το ρεύμα της τραπ που ήρθε πριν κάποια χρόνια και το μάθαν οι πιτσιρικάδες, κατά τη γνώμη μου με κακό τρόπο, όσον αφορά τις αξίες που προάγει και αυτό που θεωρεί μαγκιά να κάνεις στη ζωή σου. Ξέρεις να πυροβολάς, να πίνεις και να κάνεις τα πάντα για τα λεφτά. Φαίνεται ποιος έχει ζήσει έτσι και είμαι οκ να πει κάποιος αυτά που έχει ζήσει. Αλλά ξέρω ράπερς που τα έχουν κάνει αυτά και δε μας το είπανε ποτέ. Ε αυτούς τους σέβομαι πιο πολύ. Ξέφυγα απ’ το θέμα.
Η αλήθεια είναι ότι νιώθω ευθύνη ναι. Πιο πολύ για τους ακροατές Zoro&Buzz που μας ακούνε χρόνια και για αυτά τα παιδιά που μεγαλώσανε μαζί μας. Θέλω να ακούνε ωραία πράγματα από εμάς, έξυπνα, με σπιρτάδα, με τσαχπινιά και με άποψη για τη ζωή και τη κοινωνία. Ξέρεις η ευθύνη έχει δύο όψεις. Κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Εγώ έχω διαλέξει πια το δρόμο μου στο ραπ, μετά από σχεδόν 10 χρόνια. Ξέρω τι κερδίζω και τι χάνω πολύ καλά.
-Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε έντονα το φαινόμενο της hip hop περσόνας και στην ελληνική ραπ σκηνή. Ποια είναι η δική σου τοποθέτηση πάνω σε αυτό;
Τίποτα. Πια ασχολούμαι μόνο με αυτούς που γουστάρω. Πράγμα πολύ δύσκολο αλλά γίνεται. Θέλω να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που έχουν όραμα για τη μουσική τους και ασχολούνται με αυτό. Μ’ αρέσουν οι γειωμένοι άνθρωποι.
-Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να παίρνουν θέση σε κοινωνικο-πολιτικά ζητήματα;
Δε ξέρω τι πρέπει να κάνουν και ούτε θέλω να το παίζω επαναστάτης. Ο καθένας κάνει αυτό που νιώθει και αυτό που του επιτρέπει η αντίληψή του. Εγώ αυθόρμητα θα πω την άποψή μου, γιατί ασχολούμαι με τη κοινωνία και έμαθα το ραπ με τα πολιτικά-κοινωνικά χαρακτηριστικά. Το βλέπω πάντα σαν μια ευκαιρία να πω και την άποψή μου όμως και ίσως επηρεάσει και κάποιους. Για αυτό είμαι ευγνώμων.
-Αν θα μπορούσες να αλλάξεις κάτι στην ελληνικό rap game, τι θα ήταν αυτό;
Θα άλλαζα το πάτημα στα drill.xaxaxa. Δεν ασχολούμαι κ πολύ με το rap game. Η ζωή είναι πιο ουσιαστική και θέλω να έχω ζωή πια. Οπότε ξέρεις δε παίρνω και πολύ σοβαρά όλο αυτό. Ακούω αυτούς που μου αρέσουν και ψάχνω να βρω κάνα καινούργιο παιδί που θα μου κουνήσει το κεφάλι. Κανένα ταλέντο, ξέρεις. Που δε θα μοιάζει με τους άλλους.
-Θα ήθελες να μοιραστείς ένα μήνυμα από fan σου; Το πιο όμορφο που έχεις λάβει.
Είναι πολλά. Κάποιοι από τους ακροατές μας μεγαλώνουν παιδιά με τη μουσική μας και έχουνε περάσει φάσεις δύσκολες ακούγοντας τα κομμάτια μας. Αυτή είναι στη τελική η ουσία.
-Τι θα δούμε από τον Zoro στο μέλλον;
Το πιο πιθανό είναι να δούμε Zoro&Buzz και Ντόλο, ανανεωμένους. Θέλω να γράψω ακόμα ένα δίσκο σίγουρα με το crew μου. Και πιστεύω ότι περάσαμε τη φάση της ξεκούρασης και μας βοήθησε που ο καθένας έκανε κάτι δικό του. Το crew είναι κάτι πιο απαιτητικό αλλά και το αποτέλεσμα είναι πιο πλούσιο και πιο πληθωρικό.
-Τι θα συμβούλευες όσους διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη με μια ρίμα;
Δε δίνω συμβουλές αλλά θα πώ αυτό για τους φίλους και τις φίλες μου..
Οι φίλοι μου το πήγαν μέχρι τέλους
έχουνε μέσα τους διαβόλους και αγγέλους
Αγάπησα το σκατοκέφαλό τους
Γυρνάνε γύρω από τον εαυτό τους
Είναι πλανήτες
Φαίνονται μόνο τις νύχτες
Γίναν κομμάτια είναι κομήτες
Πέφτουν σα μετεωρίτες.
Ευχαριστούμε πολύ τον Zoro για την πολύ όμορφη συνέντευξη που κάναμε!
