Σε αυτή τη συνέντευξη φιλοξενούμε τους Jolly Roger, ένα από τα πιο επιδραστικά hip-hop συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής. Από το 2008, οι Πινόκιο, Anima και Simph0nik έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν με την πρωτοτυπία, την ένταση και την κοινωνική συνείδηση που χαρακτηρίζει τη μουσική τους. Οι Jolly Roger έχουν δημιουργήσει έναν μοναδικό καλλιτεχνικό κόσμο, που όχι μόνο διασκεδάζει, αλλά και προβληματίζει τους ακροατές τους.
Με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ, “Sergei”, οι Jolly Roger μας ταξιδεύουν σε μια ιστορική αναδρομή που ξεκινά από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1992 και φτάνει μέχρι την πανδημία του COVID-19 το 2020. Μέσα από προσωπικές εμπειρίες, κοινωνικές παρατηρήσεις και αναφορές σε κρίσιμα γεγονότα, το άλμπουμ “Sergei” επιχειρεί να εξετάσει την παγκόσμια αλλαγή και τις επιπτώσεις της στη σύγχρονη πραγματικότητα. Όμως, όπως κάθε καλλιτεχνική δουλειά των Jolly Roger, το νέο album δεν είναι απλά ένα μουσικό έργο – είναι μια πρόσκληση να αναλογιστούμε το παρελθόν, να κατανοήσουμε το παρόν και να προετοιμαστούμε για το μέλλον.
Σήμερα, οι Jolly Roger μιλούν για την έμπνευση πίσω από το νέο τους έργο, τη σημασία της μνήμης και της ιστορίας, και μας αποκαλύπτουν τα μελλοντικά τους σχέδια σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς.
Κάνε τώρα pre-save το «Sergei»
Μιλήστε μας για την καλλιτεχνική ομάδα «theReunion)(».
Με αυτό το όνομα κυκλοφορήσαμε το 2017 το ΜάναΤαΚατάφερα. Ουσιαστικά, ήταν η επανασύνδεση του Πινόκιο με τον Simph0nik, με τον οποίο είχαμε χαθεί για κάποιο διάστημα, όπως χάνεσαι με τους ανθρώπους σου στην Αθήνα, πόσο μάλλον σε αυτές τις ηλικίες.
Με αφορμή εκείνη την κυκλοφορία, μαζεύτηκε ένας κλειστός κύκλος κοντινών μας ανθρώπων, ο οποίος βοήθησε να στηθεί ο δίσκος, να παρουσιαστεί και να πάρει τον δρόμο του. Κάπως έτσι το theReunion)( γρήγορα έγινε κάτι παραπάνω από τον Αντρέα και τον Γιώργο. Μετατράπηκε σε μία ομάδα, με κάποια σταθερά μέλη και κάποιους περιστασιακούς συνεργάτες. Έγινε ένα label, ας πούμε, από το οποίο εγκρίνονται όσα είναι απαραίτητα να συμβούν πριν, μετά και παράλληλα με το μουσικό αποτέλεσμα.
Από τότε μέχρι και σήμερα το theReunion)( έχει κυκλοφορήσει μπόλικο υλικό, είτε ψηφιακά singles, είτε video clips, είτε δίσκους, έχει διοργανώσει συναυλίες και ετοιμάζεται για τις επόμενες κινήσεις του. Εδώ να δώσουμε τους χαιρετισμούς μας στον Harry Cain και τον Host Beatz από τη Θεσσαλονίκη που απαρτίζουν τον βόρειο πυρήνα κι ετοιμάζουν την επόμενη μουσική δουλειά τους.
Click by Spiros Steriotis
Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες ή τα γεγονότα που σας έχουν επηρεάσει βαθιά στην πορεία σας και πώς αυτά τα ερεθίσματα διαμορφώνουν τη δημιουργική σας διαδικασία σήμερα;
Δε θα αναφερθούμε σε συγκεκριμένους καλλιτέχνες, όχι για άλλο λόγο, αλλά για να μην αδικήσουμε κανέναν ή να μην κάνουμε focus σε εποχές που πλέον απλά μας θυμίζουν την πρώτη μας νιότη.
Σαν κατάσταση πάντως, οι πρώτες συναυλίες τις οποίες παρακολουθήσαμε από κοντά μας έκαναν να αγαπήσουμε το είδος, τη μουσική γενικότερα, αλλά και να εκτιμήσουμε τη δυναμική που έχει το «ζωντανό» σαν συνολικότερη εμπειρία. Τρέχουμε σε lives από ανήλικα, κι αυτό μας επέτρεψε να έχουμε από νωρίς μια δεύτερη άποψη για τον κόσμο, έξω από το στενό πλαίσιο του σχολείου, της οικογένειας ή της τηλεόρασης. Μας βοήθησε να γνωρίσουμε καινούριους ανθρώπους, να δούμε νέους κόσμους, και να μεγαλώσουμε πλάι σ’ αυτούς.
Άμα θέλουμε να μιλήσουμε για σημαντικά γεγονότα σχετικά με την κουλτούρα, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τη δολοφονία του Killah P από φασίστες και την στάση μας εκείνη την περίοδο, ή την πορεία μας με το Θέατρο Δρόμου την περίοδο 2012-2016. Αυτά, αλλά και άλλα, μας έχουν κάνει ό,τι είμαστε σήμερα.
Τι σας ενέπνευσε να επιλέξετε την περίοδο 1992-2022 ως το βασικό θέμα του νέου σας δίσκου “Sergei”; Ποια στοιχεία αυτής της περιόδου θεωρείτε ότι είναι τα πιο καθοριστικά για τον σύγχρονο κόσμο;
Δε θα κάνουμε spoiler του δίσκου. Όταν κυκλοφορήσει θα καταλάβετε πως υπάρχουν 13 χρονιές εντός αυτής της τριακονταετίας, και η καθεμία αποτελεί σταθμό για εμάς και για τον κόσμο όπως τον έχουμε γνωρίσει.
Θα αρκεστούμε να αναφέρουμε πως το 1992 είναι η χρονιά που γεννήθηκαν οι δύο mcs του συγκροτήματος (ο Simph0nik είναι λίγο μεγαλύτερος) και πως το 2022 ο πόλεμος στα ουκρανορωσικά σύνορα πέρασε στην τελευταία και πιο καταστροφική του φάση, η οποία καλά κρατεί μέχρι και σήμερα.
Γενικότερα, είμαστε μία γενιά που έχει ζήσει τα πάντα: γεννημένοι στα συντρίμμια του «ανατολικού μπλοκ», από τα απόνερα της χρυσής εποχής του ΠΑΣΟΚ, μέχρι τις κρίσεις σε όλα τα επίπεδα, τους πολέμους και τις καραντίνες. Έχουμε πράγματα να πούμε επομένως.
Πώς συνδέετε την ιστορία του σοβιετικού κοσμοναύτη Sergei Krikalev με το δικό σας ταξίδι στο άλμπουμ; Ποιοι είναι οι παραλληλισμοί μεταξύ της εμπειρίας του Krikalev και της τρέχουσας πραγματικότητας που περιγράφεται στα τραγούδια σας;
Ο Krikalev ήταν ο τελευταίος κοσμοναύτης που έστειλε η Σοβιετική Ένωση στο διάστημα το 1991. Μέχρι να τον «κατεβάσουν» τελικά οι Γερμανοί τον Μάρτιο του 1992, είχε μεσολαβήσει η πτώση του «ανατολικού μπλοκ». Επομένως, κατά την προσεδάφισή του, όχι απλά δεν υπήρχε το κράτος το οποίο τον εκτόξευσε στο διάστημα, αλλά ο κόσμος, όπως τον άφησε, είχε αλλάξει πλήρως. Ο λεγόμενος «ψυχρός πόλεμος» είχε νικητές και ηττημένους, οι παγκόσμιες ισορροπίες άλλαζαν και η ανθρωπότητα έπρεπε να προσαρμοστεί σε αυτές.
Φυσικά, μέχρι σήμερα αυτός ο κόσμος δεν έπαψε στιγμή να παράγει νικητές και ηττημένους, πολέμους και αλλαγές τις οποίες συνεχώς χωνεύουμε. Τελευταίο τέτοιο τεράστιο γεγονός ήταν η φάση με τον Covid. Ο κόσμος σα να σταμάτησε για λίγο, αλλά στην πραγματικότητα επιτάχυνε, έφερε νέα ήθη, οι άνθρωποι βγήκαν από αυτό τραυματισμένοι, σε μια νέα γη, η οποία οδεύει ξανά και ξανά προς νέους πολέμους.
Έχοντας ξεκινήσει την πορεία σας το 2008, πώς έχετε δει την εξέλιξη της hip-hop σκηνής στην Ελλάδα, τι σας έχει κάνει εντύπωση σε όσα έχουν αλλάξει και τι δεν σας αρέσει;
Απ’όταν τη θυμόμαστε, η σκηνή πάντα είχε κάτι να δώσει. Είτε σε επίπεδο μουσικής, είτε στίχου, είτε δυναμικής. Όπως επίσης πάντα υπήρχαν κάποιες παρέες που θα το ζούσαν και θα είχαν να προτείνουν.
Όσον αφορά το σήμερα, που η δημοφιλία του είδους βρίσκεται στα ύψη, υπάρχει τρομερή κινητικότητα, στο σημείο που να μην μπορούμε καν να την ακολουθήσουμε. Αυτή η πληθώρα έχει μέσα – εννοείται – και πράγματα τα οποία δεν μας κάνουν από πολλές απόψεις. Τουλάχιστον στους κύκλους μας, βλέπουμε πολλή όρεξη και δημιουργικότητα. Εμείς από το πόστο μας σε κάθε συγκυρία προσπαθούμε να κρατάμε τον χαρακτήρα μας δίνοντας αυτό που κατά την γνώμη μας λείπει και μας εκφράζει.
Μετά από τις πολύ επιτυχημένες επετειακές live εμφανίσεις που πραγματοποιήσατε στα μέσα του 2024 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα, θα θέλαμε να μας πείτε την εμπειρία σας αφού βρεθήκατε μετά από πολλά χρόνια όλοι μαζί επί σκηνής, με αφορμή τα 10 χρόνια από την κυκλοφορία του ιστορικού δίσκου “Κενό”.
Εντάξει, η εμπειρία ήταν πολύ δυνατή και θα την θυμόμαστε για καιρό. Ενώ είχαμε στο νου μας πως ο συγκεκριμένος δίσκος είχε αφήσει ένα αποτύπωμα την περίοδο που είχε κυκλοφορήσει και παιζόταν, 10 χρόνια μετά δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση. Τόσο οι άνθρωποι που τον είχαν ζήσει στον καιρό του, όσο και οι νεότεροι που τον γνώρισαν μέσα στα χρόνια, βρεθήκαμε στο ίδιο σημείο να γιορτάσουμε όλοι μαζί τις ταχυπαλμίες μας. Ήταν κι ένα στοίχημα για εμάς, καθώς μας έδωσε την απαραίτητη ώθηση να τρέξουμε για τα επόμενα project μας.
Click by Konstantinos Pavlidis
Ανά τα χρόνια της ενεργού δράσης σας έχετε δώσει πολυάριθμες συναυλίες στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία. Πείτε μας την καλύτερη και χειρότερη εμπειρία που θυμάστε από κάποια εμφάνιση.
Τι να πρωτοθυμηθούμε εδώ; Την πρώτη μας συναυλία στο Gagarin που παίξαμε από σπόντα το 2010; Την πρώτη φορά που παίξαμε στην επαρχία και συγκεκριμένα στα Γιάννενα; Το σε πόσες συναυλίες μας έβρεχε και μας χτύπαγε το ρεύμα μέσω του μικροφώνου; Τη συναυλία στο Livorno που τραγουδούσαμε το Bella Ciao μαζί με τους Ιταλούς; Το ότι μοιραστήκαμε την σκηνή με τον B. Dolan που ακούγαμε από μικροί; Το πέσιμο από φασίστες σε συναυλία στην Καλλιθέα το 2013; Τις συναυλίες που στήναμε με το Θέατρο Δρόμου; Είναι πολλά τα σκηνικά, κι έχουμε ακόμα να ζήσουμε περισσότερα
Simph0nik, ποιο ήταν το αρχικό σου όραμα για την παραγωγή του “Sergei”; Πώς προσέγγισες τη δημιουργία του ήχου που θα συνόδευε τα ιστορικά και προσωπικά στοιχεία του δίσκου;
Το να στήσεις τη μουσική παραγωγή ενός δίσκου είναι μια σύνθετη διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει πολλά στάδια: από το συνολικό κλίμα που αυτός δημιουργεί, μέχρι τις επί μέρους λεπτομέρειες που θα δώσουν χαρακτήρα στο τελικό αποτέλεσμα. Στο Sergei, επειδή υπάρχει ολόκληρο concept πίσω από τη στιχουργική του, κι επειδή τα συζητάμε και τα φανταζόμαστε διάφορα πράγματα παρέα, η δουλειά που έπεσε είχε συγκεκριμένες κατευθυντήριες.
Από εκεί και έπειτα, για να ταιριάξουν τα ιστορικά στοιχεία, οι στίχοι, οι ερμηνείες και το μουσικό χαλί, χρειάστηκε να επιστρατεύσουμε όλη μας τη δημιουργικότητα, ώστε συναίσθημα και λόγος να συμβαδίζουν. Για το πόσο τα καταφέραμε θα μας πείτε εσείς. Εμείς είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα.
Τι σας κρατάει “πεινασμένους” για τη δημιουργία νέας μουσικής σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς και μερικές φορές φαίνεται να αποθαρρύνει τους καλλιτέχνες; Ποιο είναι το κίνητρό σας να συνεχίζετε;
Μπορεί να ακούγεται κάπως, αλλά ισχύει: η μουσική είναι ο τρόπος μας, και μάλλον ο βασικότερος, να εκφραζόμαστε. Είναι ο τρόπος μας να επικοινωνούμε τις αλήθειες μας, τις φρίκες μας, την περηφάνεια μας και τις ντροπές μας. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πολλές εναλλακτικές πέρα από τη μουσική για να το κάνουμε αυτό. Όσον αφορά τις αντιξοότητες, πάντα υπήρχαν και μπορούμε να πούμε πως έχουμε μάθει με αυτές. Ίσως και μέχρι ένα σημείο να μας τροφοδοτούν, χωρίς βέβαια να λέμε πως τις έχουμε ανάγκη, αλίμονο! Απλά όπως έχουμε μάθει να τσακωνόμαστε, να ερωτευόμαστε, να ξεδίνουμε κι εν τέλει να ζούμε με τα ζόρια μας, έτσι έχουμε μάθει να κάνουμε και μουσική.
Οι Jolly Roger σας προσκαλούν όλους/ες την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2024 στο Album Pre-Release gathering που θα πραγματοποιηθεί στο NR40 ATH – Κάνιγγος 27, Αθήνα λίγες ώρες πριν την κυκλοφορία του album “Sergei”!
Ώρα: 18:00
On Decks: Dj Pitsouni | Dj Burn One
Είσοδος Ελεύθερη
